sirbss的部落格

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Si una virtus, unum istud, quod honestum appellas, rectum, laudabile, decorumerit enim notius quale sit pluribus notatum vocabulis idem declarantibus-, id ergo, inquam, si solum est bonum, quid habebis praeterea, quod sequare? Itaque, Torquate, cum diceres clamare Epicurum non posse iucunde vivi, nisi honeste et sapienter et iuste viveretur, tu ipse mihi gloriari videbare. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Quam similitudinem videmus in bestiis, quae primo, in quo loco natae sunt, ex eo se non commoventi deinde suo quaeque appetitu movetur. Leonidas autem, rex Lacedaemoniorum, se in Thermopylis trecentosque eos, quos eduxerat Sparta, cum esset proposita aut fuga turpis aut gloriosa mors, opposuit hostibus. Tria genera bonorum;

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt, quodcumque veri simile videatur.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Nam si pravitatem inminutionemque corporis propter se fugiendam putamus, cur non etiam, ac fortasse magis, propter se formae dignitatem sequamur? Sic, quod est extremum omnium appetendorum atque ductum a prima commendatione naturae, multis gradibus adscendit, ut ad summum perveniret, quod cumulatur ex integritate corporis et ex mentis ratione perfecta. Haeret in salebra.Memini vero, inquam;Sed nimis multa. Cum autem usus progrediens familiaritatem effecerit, tum amorem efflorescere tantum, ut, etiamsi nulla sit utilitas ex amicitia, tamen ipsi amici propter se ipsos amentur. Illi enim inter se dissentiunt. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quid enim perversius, quid intolerabilius, quid stultius quam bonam valetudinem, quam dolorum omnium vacuitatem, quam integritatem oculorum reliquorumque sensuum ponere in bonis potius, quam dicerent nihil omnino inter eas res iisque contrarias interesse?

1. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
2. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
3. Iam in altera philosophiae parte.

Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est
doloris omnis amotio.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Tenent mordicus.Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? An quae de prudentia, de cognitione rerum, de coniunctione generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia, de modestia, de magnitudine animi, de omni honestate dicuntur? Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari, quia voluptatem. Video enim et magnos et eosdem bene longinquos dolores, quorum alia toleratio est verior, qua uti vos non potestis, qui honestatem ipsam per se non amatis. Quid enim est tam repugnans quam eundem dicere, quod honestum sit, solum id bonum esse, qui dicat appetitionem rerum ad vivendum accommodatarum natura profectam? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti solet. Eloquentiae vero, quae et principibus maximo ornamento est, et qua te audimus valere plurimum, quantum tibi ex monumentis nostris addidisses! Ea cum dixissent, quid tandem talibus viris responderes? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse, nisi constitutum sit non esse malum dolorem? Primum divisit ineleganter; Nisi mihi Phaedrum, inquam, tu mentitum aut Zenonem putas, quorum utrumque audivi, cum mihi nihil sane praeter sedulitatem probarent, omnes mihi Epicuri sententiae satis notae sunt. Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas? Paria sunt igitur. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quid me istud rogas?

• Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
• Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
• Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
• Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Sed fortuna fortis;

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Simus igitur contenti his.

In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.

Quibusnam praeteritis?

Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Quare conare, quaeso.

Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Tum mihi Piso: Quid ergo? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Id autem eius modi est, ut additum ad virtutem auctoritatem videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam, de quo omnis haec quaestio est. Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Sint modo partes vitae beatae. Quae est quaerendi ac disserendi, quae logikh dicitur, iste vester plane, ut mihi quidem videtur, inermis ac nudus est. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Videsne quam sit magna dissensio? His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.